بررسی روند رشد میگوی وانامی (litopenaeus vannamei) و ارتباط آن با عوامل فیزیکوشیمیایی آب در استخرهای گمیشان، استان گلستان

داشتن شناخت کامل از ویژگی های منطقه بخصوص شرایط کیفی آب، لازمه ی هر نوع آبزی پروری موفق می باشد. شاخص های کیفیت آب نظیر اکسیژن، دما، شوری، شفافیت و پی اچ، بر شاخص های رشد میگوی وانامی (ضریب تبدیل غذایی، رشد ویژه، میانگین وزن بدن و درصد بازماندگی) موثر است. این تحقیق به منظور بررسی مدل رشد و تعیین پارامترهای فیزیکوشیمیایی و اقلیمی موثر بر روی رشد میگوی وانامی (litopenaeus vannamei) انجام شد. این تحقیق در 6 استخر خاکی (با مساحت 1/5، 2 و 2/5 هکتار) که از لحاظ تراکم ذخیره (30 قطعه در هر متر مربع) و زمان رهاسازی (92/2/30) یکسان بودند، در سایت پرورشی گمیشان (استان گلستان) در طول دوره پرورش 140 روزه از خرداد ماه تا مهر سال 1392 به اجرا گذاشته شد. نتایج نشان داد که برخی پارامترها شامل شوری و شفافیت خارج از محدوده مطلوب بودند. در بررسی وزن، مشاهده شد که افزایش وزن میگوها در هر سه مساحت استخر در طول دوره زمانی از یک مدل ln تبعیت کرده، به عبارت دیگر سرعت رشد میگوها در اوایل دوره سریع بوده و در اواخر دوره خیلی کند می شود. بنظر رسید که میگوها در استخرهای 2/5 هکتاری از وضعیت رشد بهتر برخوردارند. این تحقیق، ارتباط مثبت و معناداری بین شوری با شفافیت و ارتباط منفی و معنا داری را بین شوری با دما و اکسیژن؛ و شفافیت با اکسیژن را نشان داد. در حالی که ارتباط بین دیگر متغیرها معنادار نبود (p>0/05). در مجموع بنظر می رسد استخرهای 2/5 هکتاری در منطقه گمیشان برای کشت میگوی وانامی مناسب باشد. همچنین شوری بالا در تابستان از عوامل مهم در کاهش سرعت رشد میگو می باشد.